فاعل زندگی خود باش نه مفعول!
ما مشاوران اکثر اوقات در مشاوره ای که با زوجین و همسران داریم ، متوجه این مسئله می شویم که آنها نقش خود را غیرآگاهانه (یا آگاهانه)، حذف می کنند. و فقط در مورد همسرشان و ضعفها و مشکلات او صحبت می کنند.
یعنی به طور تلویحی خود را منفعل می بینند. خود را فاعل و فعال نمی بینند. خود را مفعول می بینند. خود را معلول می بینند. و علت را در همسرشان دنبال می کنند.
یعنی خود را بی اراده و بی تدبیر دیده اند.
اگر همسرشان تغییر کند، و بهتر عمل کند، اینها حالشان خوب می شود و زندگی اشان به سامان می شود.
اما اگر همسرشان همان رفتار و حس و حرکت را داشته باشد، اینها خود را بازنده می بینند.
یکی از کارهای ما مشاوران بالابردن اعتماد به نفس اینگونه مراجعان است. اینکه خود را قوی و فاعل و فعال کنند.
به جای ناله زدن ، غر زدن، ناامیدی، جنگ، عزلت گزینی و اجتناب کردن و منزوی شدن، به روش و مهارت موفقی دست بزنند.
داستانک ذیل به نقش خود مراجع اشاره می کند. که می تواند معادله زندگی را به نفع سازندگی پیش ببرد.
زنی به مشاور خانواده گفت:
من و همسرم زندگی کم نظیری داریم ؛
همه حسرت زندگی ما رو میخورند.
سراسر محبّت, شادی, توجّه, گذشت و هماهنگی.
امّا سؤالی از شوهرم پرسیدم که جواب او مرا سخت نگران کرده است.
پرسیدم اگر من و مادرت در دریا همزمان در حال غرق شدن باشیم,
چه کسی را نجات خواهی داد؟
و او بیدرنگ جواب داد: معلوم است, مادرم را ؛
چون مرا زاییده و بزرگ کرده و زحمتهای زیادی برایم کشیده!
از آن روز تا حالا خیلی عصبی و ناراحتم به من بگویید چکار کنم؟
مشاور جواب داد:
شنا یاد بگیرید! همیشه در زندگی روی پای خود بایستید حتی با داشتن همسر خوب……
به جای بالا بردن انتظار خود از دیگران ،توانایی خود را افزایش دهید…
